خدمات چاه در تهران

واضح است که چاه های قدیمی و کهنه که به حال خود رها شده اند و کسی به آنها توجه نمی کند دچار ریزش می شوند. چاه های فاضلابی که صاحبان آنها هیچ توجهی به آنها ندارند و حتی وضعیت آنها را بررسی نمی کنند. این چاه ها باید بصورت مداوم و چند سال یک بار بررسی شوند و در صورت لزوم تخلیه یا لایروبی شوند.

بررسی مداوم وضعیت چاه بسیار مفید است. اگر این نوع چاه ها بصورت مداوم یا در مدت کوتاه بررسی وضعیت شوند و اقدام لازم جهت تعمیر و ترمیم آنها انجام شود دیگر حوادث ریزش چاه ها به وجود نمی آید.

عوامل موثر در پر شدن چاه فاضلاب

استفاده بیش از حد از چاه فاضلاب:

هر چاه ظرفیت مشخصی دارد که در صورت استفاده بیش از حد زودتر از زمان مورد نظر پر می شود و باید تخلیه شود. بنابراین رعایت متناسب بین جمعیت ساختمان و فاضلاب حفر شده در آن با ظرفیت چاه نکته ای است که باید مورد توجه مجریان حفاری چاه قرار بگیرد.

وارد شدن آب باران به چاه فاضلاب:

در مناطقی که میزان بارش باران زیاد است پر شدن چاه های فاضلاب شایع تر خواهد بود که با ورود آب باران به چاه فاضلاب چاه پر می شود. بنابراین در مناطق پر باران برای جلوگیری از پر شدن زود هنگام چاه معمولا چاهی جداگانه برای آب باران حفر می شود.

کوچک بودن انبار فاضلاب:

انبار چاه بخشی است که متناسب با میزان فاضلاب تولید شده و هنگامی که ساختمان ظرفیت نداشته باشد به زودی پر شده و چاه به تخلیه نیاز خواهد داشت.

خطر ناتک ترین گاز های چاه فاضلاب:

بیشتر گازهای تولید شده در چاه ۵ نوع است، که اکثر آنها بدون رنگ و بو بوده و باعث مشکلات تنفسی، خفگی و مرگ انسان می شود. معمولا افرادی که گازهای چاه فاضلاب را تنفس می کنند متوجه وجود آنها نمی شوند و یا در صورت متوجه شدن امکان خروج از آن وضعیت را ندارند.

۱- آمونیاک:

آمونیاک یکی از گاز های چاه فاضلاب است. که بی رنگ با بوی تند و زننده که خفه کننده و اشک آور است. تحریک چشم، بینی و مجاری تنفسی، سرفه آور و سوختگی سطح پوست از جمله تاثیرات این گاز بر روی انسان است. مواجهه با حجم زیاد این گاز باعث مرگ انسان می شود. چگالی این گاز از هوا کمتر بوده به همین دلیل از هوا سبک تر است و به آسانی به مایع تبدیل می‌شود.

در صورت ترکیب شدن این گاز با هوا و گرم شدن آن یا تحت فشار قرار گرفتن آن، امکان انفجار وجود دارد. این گاز که معمولا در اطراف توالت ها و چاه های فاضلاب وجود دارد. آمونیاک از تجزیه و تخمیر فضولات انسان و حیوان به وجود می آید.

دلیل وجود این گاز در چاه فاضلاب نیز همین است. وجود این گاز در چاه باعث کمبود اکسیژن و در نتیجه بروز مشکل تنفسی برای افراد درون چاه می گردد. شخص مسموم شده با این گاز عرق شدیدی می کند، باید فرد مسموم را به هوای آزاد برده و صورت، پوست و اعضای آلوده شده را با آب شسته و لباس های آلوده فرد را عوض کرد.

۲- هیدروژن سولفوره:

یدروژن سولفوره یکی از گاز های چاه فاضلاب می باشد. که این گاز بی رنگ، سمی و قابل اشتعال با بویی شبیه بوی تخم مرغ فاسد (غلظت های پایین) و بوی شیرین (غلظت های بالا) است. سولفید هیدروژن گازی بسیار سمی است، این گاز باعث جلوگیری جذب اکسیژن در بدن انسان می شود.

تماس کوتاه این گاز با انسان باعث ایجاد سوزش در حلق، بینی و چشم ها می شود. تماس بلند مدت با آن غلظت های بالای آن باعث بروز صدمات جدی بر سلامت انسان و مرگ می شود.

۳- متان:

متان از گازهای چاه فاضلاب می باشد که بی رنگ و بو است و قابلیت اشتعال فراوانی دارد، وجود این گاز باعث کمبود اکسیژن در محیط می شود. این گاز از تجزیه مواد آلی درون مرداب تولید می شود که به آن گاز مرداب نیز گفته می شود.

گاز متان بسیار سمی است و تنفس به مدت طولانی، جای اکسیژن را در دستگاه تنفسی انسان اشغال کرده و باعث خفگی می شود. فرد مسموم شده با این گاز باید به سرعت به هوای آزاد منتقل شود.

۴- کربن مونوکسید:

گازی بی رنگ و بو است که بر اثر سوختن ناقص مواد تولید می شود. مقدار کمی از این گاز در خون انسان نیز وجود دارد اما اگر این مقدار بیشتر از حد شود باعث مرگ انسان می شود.

۵- کربن دی اکسید ( گاز کربنیک):

گازی بی رنگ و بو و غیر قابل اشتعال است. چگالی این گاز از هوا بیشتر است و همیشه در سطح پایین تر از هوا قرار می گیرد. این گاز سمی است و تنفس آن در ابتدا باعث تنگی نفس و احساس خفگی می شود، تنفس در مدت طولانی باعث خفگی و مرگ می شود.